วัดลัฏฐิกวัน จ.มุกดาหาร
วัดลัฏฐิกวัน ตั้งอยู่บ้านชะโนด ชาวบ้านนิยมเรียกว่า “วัดป่า” เนื่องจากตั้งอยู่ในป่าดอนสูง เรียกว่า “ป่าโนนรัง” เดิมเป็นวัดร้าง ตั้งอยู่ในชุมชนโบราณอายุร่วม ๓๐๐ ปี และมีการบูรณะใหม่เมื่อวันพฤหัสบดีขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๘ ปีเถาะ
ตรงกับวันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๐ โดยพระครูนันทวโร (บุ) ก่อสร้างในป่าโนนรัง
สร้างพุทธสีมาขึ้นแทนที่ ซึ่งแต่เดิมเป็นที่บำเพ็ญสมณธรรมของท่านอุปัชฌาย์หอ ผู้ก่อสร้างวัดมโนภิรมย์ ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆ กัน
พระครูบุได้ปลูกต้นตาลไว้รอบ ๆ วัด วัดนี้จึงมีชื่อว่า “วัดลัฏฐิกวัน” ซึ่งแปลว่า “สวนตาลหนุ่ม”
และยังหมายถึง สวนตาลที่พระเจ้าพิมพิสารถวายแด่พระพุทธเจ้าอีกด้วย แต่ชาวบ้านก็ยังเรียกชื่อวัดนี้ว่า “วัดป่าตาล”
ในช่วงที่พระครูบุเป็นเจ้าอาวาสมีการสร้างถาวรวัตถุมากมาย มี สิม พระเจดีย์ กุฏิรูปจัตุรมุข ศาลาการเปรียญ รอยพระพุทธบาทจำลอง สระโบกขรณีจำลอง และสังเวชนียสถานจำลอง ได้แก่ สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพานและประชุมเพลิง มีเจ้าอาวาสตั้งแต่ก่อสร้างวัด จนถึงปัจจุบันจำนวน ๗ รูป เจ้าอาวาสองค์แรก คือ พระครูนันทวโร (บุ) พ.ศ. ๒๔๕๘ - ๒๔๘๐ เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน คือ พระครูโอภาส ธรรมกิจ พ.ศ. ๒๕๑๐ - ปัจจุบัน (ไม่ทราบแน่ชัด) บ้านชะโนด คำว่า "ชะโนด" หมายถึง พืชยืนต้นตระกูลปาล์มชนิดหนึ่ง ต้นคล้ายมะพร้าว ใบคล้ายใบตาล แต่แฉกเป็นริ้ว ใบบอบบางกว่า มีผลกินได้ ชาวไทยอีสานเรียกว่า "ค้อเขียว"
28-01-2015 Views : 5935