(วางเมาส์บนรูปภาพ เพื่อดูส่วนขยายภาพ)
สิมวัดใต้ศรีมงคล อ.เมือง จ.ยโสธร สิมหรืออุโบสถวัดใต้ศรีมงคล เป็นอุโบสถสมัยโบราณที่มีศิลปะแบบลาวเวียงจันทน์ที่งดงาม ซึ่งก่อสร้างด้วย อัฐิเผาโบราณถือปูน ไม้เนื้อแข็งแกะสลัก กว้าง 6.00 เมตร ยาว 11.00 เมตร สูง 9.00 เมตร ศิลปะ ลาวยุคเก่า สร้างสมัยอุปฮาดแพง โดยช่างชาวเมืองยศสุนทร ต้นรัตนโกสินทร์ของไทยปี พ.ศ. 2390 ปัจจุบันได้บูรณะหลังคาใหม่ ปี.พ.ศ. 2552 (ไม่น่าจะทำเฉพาะหลังคา จากสภาพสิมมีการตกแต่งเพิ่มเติมทั้งหมด) จากป้ายที่ติดตั้งไว้หน้าสิมเหนือประตูทางเข้าสิมว่า " ปฏิสังขรณ์ พ.ศ. ๒๕๕๒ นำโดยพระครูสุตเมธาภรณ์ และญาติโยม จำนวนเงินทั้งสิ้น ๒,๕๐๐,๐๐๐ บาท " ลักษณะเด่นของสิมที่ยังคงความขลัง คือ กำแพงแก้วรอบสิม กำแพงแกวมีทางเข้า - ออก 2 ทาง มุมกำแพงแ้ก้วก่อเป็นเจดีย์รูปแบบเหมือนเจดีย์ย่อมุมสิบสอง ทั้ง 4 มุม ความสูงจากฐานถึงยอดประมาณ 3 เมตร หรือครึ่งหนึ่งของส่วนสูงสิม ด้านข้างระหว่างมุม ก่อเป็นเสายอดเจดีย์ ข้างละ 3 เสา ด้านหน้าและด้าหลัง มีเสายอดเจดีย์ด้านละ 2 เสา บริเวณทางขึ้นซ้ายขวา ผู้จัดทำเว็บไม่สามารถหาภาพเก่าๆ ก่อนการบูรณะได้ จึงไม่สามารถที่จะเห็นรูปแบบดั้งเดิมของสิมได้ เพราะปัจจุบัน รูปแบบสิม ลวดลายต่างๆ ได้กลายเป็นสิมใหม่ตามสมัยนิยมไปแล้ว จะดีบ้างก็ตรงที่ช่างที่มาซ่อมแซมนั้นมีฝีมือการช่างดี จึงทำให้สิมเก่ากลายเป็นสิมใหม่ยุคปัจจุบันที่สวยงามตามสมัย ได้อย่างลงตัว เพียงแต่เราผู้หลงไหลในฝีมือช่างยุคก่อน อยากเห็นอยากเรียนรู้ ภูมิปัญญาครูช่างโบราณอีสาน อดเสียดายไม่ได้ ก็เท่านั้น ประวัติรอยพระพุทธบาท สร้างพร้อมกันกับสิม รอยพระพุทธบาทวัดศรีธรรมมาราม (พระอารามหลวง) หรือพระพุทธบาทจำลองชัยชนะสงคาม หรือบาทข้างขวาจำลองทำจากศิลาทรายจากริมน้ำทวน สร้างสมัยต้นรัตนโกสินทร์ โดย อุปฮาดเจ้าแพง เมืองยศสุนทร สมัยนั้นรอยพระพุทธบาทจำลองชัยชนะสงครามหรือรอยพระบาทข้างขวา เจ้าอุปฮาด แพง มีศรัทธาสร้างไว้ประดิษฐาน ณ วัดใต้ศรีมงคล ต่อมาวัดได้ร้าง เจ้าอุปฮาดจึงได้ทำสถูปแบบเจดีย์ 9 ยอด บนฐานเดิมปรางค์เจนละสมัยขอมโบราณแล้วนำรอยพระพุทธบาท มาไว้ในสถูปใหม่นี้ และเมื่อแม่ทัพและทหารเมืองยศสุนทรจะออกรบครั้งใดจะมาทำพิธีบูชาก่อนทุกครั้ง จึงได้ชัยชนะทุกครั้ง จึงได้นามว่า " รอยพุทธบาทชัยชนะสงคาม " ต่อมาสำนักสงฆ์ทุ่งสว่างชัยภูมิ ได้ร้างลงอีกชาวบ้านเมืองและกรมการเมือง เห็นพร้อมอัญเชิญมาประดิษฐาน ณ วัดศรีธรรมมาราม ปัจจุบัน และสร้างหอศาลาและพระพุทธรูปปูนปั้นปิดทองปางมารวิชัย ครอบไว้ ประวัติย่อๆ เมืองยโสธร จากพงศาวดารเมืองยโสธรลงจารึกเมื่อจุลศักราช 1259 ร.ศ. 116 ว่า พระวรวงศา (พระวอ) เสนาบดีเก่าเมืองเวียงจันทน์ ท้าวหน้า ท้าวคำผง ท้าวทิดพรม และท้าวมุม เดินทางอพยพจะไปอาศัยอยู่กับเจ้านครจำปาศักดิ์ เมื่อเดินทางถึงดงผีสิงห์เห็นเป็นชัยภูมิ จึงได้ตั้งหลักฐานและสร้างเมืองที่นี่ เรียกว่า "บ้านสิงห์ท่า" ซึ่งเป็นที่ตั้งจังหวัดยโสธรในปัจจุบัน ต่อมาใน พ.ศ. 2357 พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงยกฐานะเป็น "เมืองยโสธร" ขึ้นตรงต่อกรุงเทพมหานคร มีเจ้าเมืองเป็นพระสุนทรราชวงศา จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2443 ได้รวมเข้าอยู่ในบริเวณอุบลราชธานี แล้วแบ่งเป็น 2 อำเภอ เรียกอำเภออุทัยยโสธรและ อำเภอปจิมยโสธร ปี พ.ศ. 2450 เมืองยโสธรถูกยุบลงเพื่อรวมกับจังหวัดอุบลราชธานี ต่อมาในปี พ.ศ. 2453 ทางการได้ย้ายอำเภออุทัยยโสธรไปตั้งที่ตำบลลุมพุก และภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นอำเภอคำเขื่อนแก้ว ส่วนอำเภอปจิมยโสธรซึ่งตั้งอำเภออยู่ในเมืองต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอยโสธร ในปี พ.ศ. 2456 ในปี พ.ศ. 2515 ได้มีการจัดตั้งจังหวัดยโสธรโดยประกาศคณะปฏิวัติฉบับที่ 70 ลงวันที่ 6 กุมภาพันธ์ โดยแยกอำเภอยโสธร อำเภอคำเขื่อนแก้ว อำเภอมหาชนะชัย อำเภอป่าติ้ว อำเภอเลิงนกทา และอำเภอกุดชุมออกจากจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อรวมกันเป็นจังหวัดยโสธรตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2515 และเป็นกำเนิด อำเภอเมืองยโสธร ในปัจจุบัน สิมวัดใต้ศรีมงคล คุ้มบ้านใต้ อ.เมือง จ.ยโสธร
22-02-2016 Views : 1507
|
