(วางเมาส์บนรูปภาพ เพื่อดูส่วนขยายภาพ)
วัดป่าข่า ต.นาคำใหญ่ อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานีีี 
ธรรมาสน์วัดป่าข่า เป็นหอธรรมาสน์ทรงเครื่อง ก่อด้วยปูนผสมเครื่องไม้ อิทธิพลศิลปะเวียดนาม (ช่างแกว, ช่างญวน) ฝีมือ องเวียง นายช่างใหญ่ สร้างราวๆ ปี พ.ศ.2463 -65 สรุปได้ว่า ธรรมาสน์วัดป่าข่า เป็นศิลปะผสมระหว่างศิลปะอีสานกับศิลปะญวน ฐานล่างก่ออิฐสอปูนทาสี ประดับด้วยปูนปั้นเป็นรูปสัตว์และมนุษย์ทาสี ตัวเรือนและส่วนยอดสร้างด้วยไม้ฉลุเป็นลวดลายปิดทองและทาสีธรรมชาติ ธรรมาสนวัดป่าข่า ถือเป็นหอธรรมาสน์อีสานสกุลช่างญวนที่เก่าแก่ที่สุดอีกแห่งหนึ่ง องเวียง เป็นชาวญวนรุ่นแรกๆ ที่อพยพเข้ามาปักหลักตั้งถิ่นฐานในจ.อุบลราชธานี ราว พ.ศ. 2460 องเวียง สร้างหอธรรมาสน์ที่วัดป่าข่านี้ จนเป็นที่โจษขานถึงความงามและความแปลก จึงได้รับการทาบทามจากท่านอุปัชฌาย์วงศ์ (อดีตเจ้าอาวาสวัดศรีนวลแสงสว่างอารมณ์) มาติดต่อว่าจ้างไปสร้างหอธรรมาสน์สิงห์เทินไว้ที่หอแจก วัดศรีนวลแสงสว่างอารมณ์ บ้านชีทวน ณ วัดแห่งนี้ ท่านได้บูรณาการความรู้ความสามารถความเป็นศิลปะญวนร่วมกับช่างพระมากฝีมืออย่างท่านอุปัชฌาวงศ์ ซึ่งต่อมาธรรมาสน์สิงห์เทินนี้ได้กลายเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ของดินแดนอีสานในแขนงงานหอธรรมาสน์สกุลช่างญวน ศิลปะช่างแกวหรือเวียดนามส่วนใหญ่ มีอิทธิพลของจีนและฝรั่งเศสผสมผสาน ลายดอกไม้ ลายดอกโบตั๋น ลายมังกร และสัตว์มงคลต่างๆ มาออกแบบประกอบให้ลงตัวในพื้นที่นั้นๆ แล้วเขียนสีหรือปิดทองให้มีสีสันสดใส ท่านอดีตเจ้าอาวาสยุคนั้น คือ พระครูอาทรศุภเขต (หนู ขันติโก สายวงศ์) ชาตะ พ.ศ. 2431 มรณะ 2510 รวมศิริอายุ 79 ปี 56 พรรษา ถือได้ว่าท่านมีคุณูปการเป็นอย่างมากในการนำช่างแกวมาสำแดงฝีมือให้ประจักษ์แก่สายตาผู้คน จนนำไปสู่ การสร้างงานศิลปะอีกชิ้นหนึ้งที่สวยงามอลังการนั่น คือ ธรรมาสน์สิงห์เทินบุษบก ณ วัดศรีนวลแสงสว่างอารมณ์ แห่งบ้านชีทวน จ.อุบลราชธานี
13-08-2018 Views : 3530
|
