+ เพิ่ม | - ลด ขนาดตัวอักษร      

วัดหนองหมื่นถ่าน
     สิมวัดจักรวาลภูมิพินิจ (วัดหนองหมื่นถ่าน) ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านหนองหมื่นถ่าน ตำบลหนองหมื่นถ่าน มีลักษณะทางศิลปกรรมเป็นสิมแบบพื้นเมืองอีสาน ประเภทสิมทึบ หน้าบันหรือรังผึ้งมีลวดลายแกะสลักไม้ ภายนอกมี "ฮูปแต้ม" เป็นภาพพุทธประวัติตอนมารผจญ ภาพขุมนรก และภาพพระพุทธองค์ ขณะปลงพระเกศา มีพระอินทร์มารับนำไปประดิษฐานยังเจดีย์จุฬามณี ภายในมีภาพวรรณคดีพื้นเมืองเรื่องสังข์ศิลป์ชัย สันนิษฐานว่ามีอายุในราวสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
      การเดินทาง จากอำเภอเมือง เดินทางตามทางหลวงหมายเลข 2043 ถึงอำเภออาจสามารถ และเดินทางต่อไปอีก 10 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าทางบ้านหนองหมื่นถ่าน 2 กิโลเมตร

---

หลวงพ่อภาชี...ที่หายไป
      ทุกเช้าแม่จะไป"จังหัน" (การถวายอาหารทั้งคาว หวาน ผลไม้ และของขบฉันทุกชนิดที่จัดไว้สำหรับพระสงฆ์) ที่วัดเป็นภาพเดียวกับภาพที่ผมจดจำจนชินตาตั้งแต่สมัยยายยังมีชีวิตอยู่ ทุกเช้ายายไปวัดก็จะชวนหลานชายไปด้วย ไปช่วยยกสำรับประเคนพระท่าน จวบจนวันที่สังขารไม่ให้นั่นแหละจึงมาตักบาตรที่หน้าบ้านแทนยายมักจะชอบพาผมไปที่ "สิม" ไปดู "ฮูปแต้ม" ภาพพุทธประวัติตอนมารผจญ ภาพขุมนรก และภาพพระพุทธองค์ขณะปลงพระเกศา มีพระอินทร์มารับนำไปประดิษฐานยังเจดีย์จุฬามณี ตอนนั้น ผมยังเด็กอยากดูก็อยากดูกลัวก็กลัวเพราะสิม อยู่ติดป่าช้า ที่ตั้ง "กองฟอน" เผาผี

      สิมวัดจักรวาฬภูมิพินิจ มีลักษณะทางศิลปกรรมแบบพื้นเมืองอีสาน ประเภทสิมทึบ หน้าบันหรือรังผึ้งมีลวดลายแกะสลักไม้ หลังคาทำจากกระเบื้องไม้ ภายนอกมี ฮูปแต้ม ภายในมีภาพวรรณคดีพื้นเมืองเรื่องสังข์ศิลป์ชัย สันนิษฐานว่ามีอายุในราวสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น และเป็นที่ประดิษฐานของ "หลวงพ่อภาชี" ที่ศักดิ์สิทธิ์ ขออะไรก็สมดังหวัง
      บ้านหนองหมื่นถ่าน ตำบลหนองหมื่นถ่าน อำเภออาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นดินแดนเก่าแก่บริเวณขอบตอนบนของทุ่งกุลาร้องไห้ ชุมชนเก่าแก่ไม่น้อยกว่า 2,500 ปี เป็นเขตในอำนาจของ "จิตรเสน" หรือกษัตริย์มเหนทรวรมัน ที่มีศูนย์กลางอยู่ทางลุ่มน้ำโขง-ชี-มูล ทางอุบลราชธานี-ยโสธร (สุจิตต์ วงษ์เทศ ; สยามประเทศไทย, มติชน 24 พ.ย. 2551)
      บ้านหนองหมื่นถ่าน ยังเป็นบ้านเกิดของมหาสิลา วีระวงส์ นักปราชญ์ลาวที่มีความเชี่ยวชาญวรรณคดีลาว-ไทย เคยทำงานในหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร และเคยสมัคร ส.ส. ที่จังหวัดขอนแก่น เมื่อ 6 ปีที่แล้ว คืนวันที่ 15 พ.ย.2551 ได้มีโจรมาขโมยพระประธาน "หลวงพ่อภาชี" ไปจากสิมเก่าแก่วัดจักรวาฬภูมิพินิจ ซึ่งกรมศิลปากร ได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ตั้งแต่ปี พ.ศ.2544
      หลวงพ่อภาชี เป็นพระปางสมาธิ ลงรักปิดทองทั้งองค์ (ปัจจุบันทองได้หลุดร่อนบางส่วน) มีขนาดหน้าตักกว้าง 68 นิ้ว สูงจากรากฐานถึงยอดเกศบัวตูม 121 นิ้ว คาดว่าสร้างในช่วงปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี พระเกศเป็นดอกบัวตูม ฐานพระมีรูป 12 นักษัตร (รอบเวลา 12 ปี) มีรูปสัตว์ประจำปีเกิด 12 ชนิดอย่างละ 3 ตัวในอิริยาบถต่างๆ ถูกสร้างมาอย่างประณีตสวยงามมากมากว่า 200 ปี
      พฤติกรรมลักขโมยพระพุทธรูป และโบราณศิลปวัตถุในวัดวาอารามทั่วประเทศนี้มีมานานหลายสิบปีแล้ว พฤติกรรมอย่างนี้เคยมีตั้งแต่ยุคกรุงศรีอยุธยา ต่อเนื่องถึงยุคกรุงรัตนโกสินทร์ แต่ยังลักขโมยในวงแคบๆ นานๆ จะเกิดขึ้นสักครั้ง ครั้งหลัง พ.ศ.2500 ช่วงสงครามเย็นจะมีชุกชุมมากต่อเนื่องจนปัจจุบัน
      ราว 40-50 ปีมาแล้ว โจรขโมยลักพระพุทธรูปจะชุกชุมทางภาคกลาง เพราะมีผู้ต้องการเช่าซื้อพระพุทธรูปเก่าแบบสุโขทัย อู่ทอง ลพบุรี ฯลฯ ถ้าต้องการแบบเชียงแสน ก็ขึ้นไปขโมยตามวัดในภาคเหนือ แต่ยังไม่นิยมแบบอยุธยา

      ปัจจุบันพระพุทธรูปเก่าแบบต่างๆ เหล่านี้หาไม่ได้แล้ว หรือถูกขโมยเกือบหมดทุกวัดแล้ว นักเล่นของเก่าเลยหันมาเอาเท่าที่หาได้ จะยุคไหนก็ได้ แล้วกระจายขโมยตามวัดบ้านนอกทางอีสาน เพราะหาง่าย ลักง่าย ขโมยง่าย บางวัดโลภมากขอของแลกเปลี่ยนก็ยกพระพุทธรูปในโบสถ์ให้ไป (สุจิตต์ วงษ์เทศ ; สยามประเทศไทย, มติชน 24 พ.ย. 2551)

      บัดนี้ชาวหนองหมื่นถ่าน ที่รำลึกถึงหลวงพ่อภาชี ก็ได้แต่กราบไหว้ภาพถ่าย ส่วนพ่อผมมีพระพิมพ์เนื้อสำริด องค์ใหญ่ 1 คูณ 2 นิ้ว ห้อยคอไม่ได้มันหนัก ส่วนคดีนั้นเงียบหาย ตำรวจไม่ทำคดีต่อ โดยชาวบ้านเชื่อว่า มีขบวนการขโมยพระตามใบสั่งของนักสะสมของเก่า ทุกวันนี้ได้แต่สาปแช่งพวกหัวขโมยขอให้ล่มจม ตายไปอย่าได้ผุดได้เกิด

ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น        Sim or Ubosot (Ordination Hall) at Wat Chakrawan Phumphinit        Wat Chakrawan Phumphinit was established in 1787 and King Rama V bestowed a new compound to this temple on 19 may 1908.        the Sim or Ubosot of Wat Chakrawan Phumphinit is in the regional style of the Northeast which in and influenced by many Laotian and Thai style form the early Bangkok period. the Architectural element which lies on the roof at the wooden decoration of this hall are the Cho Fa (a decorative gable top). the Bai Raka (a decorative achitectural element on the gable ridge).        the Hang Hong (a part of gable and decoration). the Khan Thaui (a wooden bracket used to support the projecting eaves of large buildings) and the Rung Phueng (a decorative archtectural element with carved wooden panel fixed immediately beneath the gable decorations)        In addition the interior exterior of this ordination hall depict mural painting in the native style.  ข่าวสารสถานที่ : โจรใจบาปขโมยพระประธานหลวงพ่อภาชี ไปจากสิมเก่าแก่วัดจักรวาฬภูมิพินิจ            เมื่อดึกคืนวันที่ 15 พ.ย 2551 ที่ผ่านมา ได้มีโจรมาขโมยพระประธาน นามหลวงพ่อภาชี ไปจากสิมเก่าแก่วัดจักรวาฬภูมิพินิจ ต.หนองหมื่นถ่าน อ.อาจสามารถ จ.ร้อยเอ็ด ซึ่งกรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ตั้งแต่ปี พ.ศ 2544           หลวงพ่อภาชีเป็นพระปรางสมาธิ  ลงรักปิดทองทั้งองค์ (ปัจจุบันทองได้หลุดร่อนบางส่วน) มีขนาดหน้าตักกว้าง 68 นิ้ว  สูงจากรากฐานถึงยอดเกศบัวตูม 121 นิ้ว  คาดว่าสร้างในช่วงปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี พระเกศเป็นดอกบังตูม ฐานพระมีรูป 12 นักษัตร (รอบเวลา 12 ปี) มีรูปสัตว์ประจำปีเกิด 12 ชนิดอย่างละ 3 ตัวในอิริยาบถต่างๆ ถูกสร้างมาอย่างปราณีตสวยงามมากมากว่า 200 ปี /เป็นพระคู่บ้านคู่สิม (โบสถ์)บ้านหนองหมื่นถ่าน            และเมื่อคืนวันที่ 17 พฤศจิกายนที่ผ่านมา ชาวบ้านในหมู่บ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่ได้ออกมารวมกันหน้าสิม เพื่อทำพิธีสาปแช่งมารศาสนาที่มาขโมยหลวงพ่อภาชีไป ให้มีอันเป็นไปภายใน 7 วัน  พร้อมเชื่อว่า จะได้พลวงพ่อภาชีกลับคืนมาภายใน 7 วัน ข่าวทั้งหมด 1 ข่าว

ภาพถ่ายเมื่อ : 26 กรกฏาคม 2555 ภาพถ่ายเมื่อ : 24 พฤศจิกายน 2556 ภาพถ่ายเมื่อ : 6 กรกฏาคม 2557 สถานที่ตั้ง : บ้านหนองหมื่นถ่าน ตำบลหนองหมื่นถ่าน อำเภออาจสามารถ จังหวัดร้อยเอ็ด ถ่ายภาพเมื่อ : 26 กรกฏาคม 2555 / 24 พฤสจิกายน 2556 / 6 กรกฏาคม 2557 วันติดตั้งหน้าเว็บ : 28 พฤศจิกายน 2556 จำนวนผู้เข้าชม : 3434 ครั้ง หมายเหตุ : เว็บมาสเตอร์เดินทางไปชมและถ่ายภาพเอง, ข้อมูลจากป้ายกรมศิลปากรและอินเตอร์เน็ต

---